در این یادداشت آمده است: بعد از دستیابی به توافق هسته ­ای در وین در ٢٣ تیرماه سال ١٣٩٤، نزاعی که بیش از یک دهه، موجب تحریم و بلوکه کردن توسعه همکاری و روابط سیاسی، اقتصادی ایران با دولت های غربی و غیر غربی شده بود، به پایان رسید. 
در اثر تحریم­های سخت بانکی، مالی، بیمه ای و انرژی، شرایط سختی بر کشورمان تحمیل شده بود و در اثر این تحریم­ها، ضررهای مالی زیادی، ناعادلانه بر جمهوری اسلامی ایران تحمیل شد در حالیکه ایران طبق معاهده منع اشاعه سلاح های هسته­ای، از حق برخورداری و استفاده از انرژی صلح آمیز هسته ای برخوردار بود. 
طبق روند توافق شده، آژانس بین المللی انرژی هسته­ای باید در ١٥ دسامبر ٢٠١٥ پرونده موضوعات مربوط به گذشته و حال پرونده هسته­ای را خاتمه یافته اعلام کند و آمانو در این تاریخ گزارش خود را ارائه و شورای حکام آژانس نیز با قطعنامه­ای در همان تاریخ ١٥ دسامبر(٢٤ آذر)، موضوع پی ام دی( یا ابعاد نظامی احتمالی) را خاتمه یافته تلقی نماید. مرحله ای مهم که گامی اساسی در مسیر اجرای توافق وین خواهد بود. 
با این مقدمه کوتاه، این یادداشت نگاهی بر فرصت­های پیش روی کشورمان در دوران پسا تحریم و پسا توافق دارد.